Citroën AC4, znany także jako C4. Poza Francją montowano go w Polsce, Danii, Niemczech, Belgii, Wielkiej Brytanii oraz we Włoszech. W 1926 roku rozpoczęto pracę nad samochodem, który otrzymał oznaczenie AC4.
Oficjalna premiera tego modelu Citroena odbyła się 3 października 1928r. na 22. Salonie Samochodowym w Paryżu. Andre Citroén urządził wówczas wystawny bankiet dla dziennikarzy i wybranej grupy gości oraz pracowników własnej firmy.
C4 (trochę większy od modelu AC4) został wyprodukowany w ilości 243 000 sztuk, natomiast model C6 w ilości ponad 61 000 sztuk.
Dane techniczne:
Pojemność silnika: 1628 cm3
Moc: 22 KW – ok. 30 KM
Silnik dolnozaworowy, 4 cylindrowy
Masa własna: 1267 kg
Maksymalna masa całkowita: 1582 kg
Prędkość max. 80 km/h
Zużycie paliwa – 10l/100km
Lata produkcji modelu AC4 i AC6– od 1928 do 1934r.
Oznaczenie AC4, tłumaczone często jako inicjały André Citroën, stosowano do połowy 1929 roku. Wówczas pojazd nazwano ponownie C4. We Francji często podawano nazwę samochodu jako Citroën C4/ 10 CV. Tego samego dnia homologowano także większy, sześciocylindrowy model AC6/14 CV.
Polecamy artykuł Tadeusza Jakubowskiego pt.: „Samochody i rajdy w mojej Polsce” , Automobilista, nr 29, sierpień 2002r. Autor w materiale porusza działalność warszawskiej montowni Citroëna. Pisze m.in.:
Według najbardziej prawdopodobnych informacji na Powiślu montowano osobowe modele AC4 i AC6. Montaż w Warszawie odbywał się zgodnie z technologiami stosowanymi we francuskiej wytwórni. Stamtąd pochodziły ramy, silniki oraz inne podzespoły mechaniczne oraz część elementów nadwozia. W produkcji wykorzystywano jednak polskie materiały tapicerskie (tkaniny, skórę, nity). Ze względu na „kruchą” naturę i ryzyko uszkodzeń podczas transportu szyby pochodziły w 100 % z polskich hut szkła.
Prawdopodobnie w kraju wykonywano także niektóre elementy zawieszenia jak resory, obręcze kół. Trudna do zweryfikowania jest informacja, że z rodzimej produkcji pochodziły inne elementy jak np. chłodnice, które miały być wykonywane Fabryce Śmigieł i Wyrobów Drzewnych Spółka z o.o. Włodzimierza Szomańskiego, nieco wbrew oficjalnej nazwie nazywanej potocznie Blaszanką na warszawskich Bielanach.
Na początku lat 30. rosły wpływy Fiata, który w 1934 roku rozpoczął licencyjny montaż modelu 508 w Państwowych Zakładach Inżynierii. To przysłowiowy gwóźdź do trumny Polskiego Towarzystwa Samochodów Citroën i koniec montażu w Warszawie. W tym czasie budynki przejęła firma „Krzeczkowski i Spółka”, która montowała i sprzedawała samochody Lancia.
Ocenia się, że do 1934 roku zbudowano od 1000 do 2500 egzemplarzy C4 i C6. Można jednak przyjąć, że bliższa prawdy jest pierwsza w z wymienionych liczb. Potencjał polskiego rynku i technologie montażu były jeszcze dość skromne, by wyprodukować i wchłonąć większą ilość pojazdów. Prawdziwy boom motoryzacyjny w II Rzeczypospolitej zaczął się niestety zbyt późno, niedługo przed wybuchem wojny. Po zakończeniu montażu C4 i C6 Citroën pozostał w Polsce, oferując przednionapędowe modele Traction Avant 7 i 11, które już przed wojną zdobyły grono zwolenników.
Samochód zaprezentowany na zdjęciach należy do Pana Piotra Pluskowskiego z Cieszyna. Został zarejestrowany w kraju w 2009r. Wcześniej sprowadzony był z Holandii.
Foto: Piotr Pluskowski
