Powrót do przyszłości i wehikuł czasu, czyli DeLorean DMC-12

Okres produkcji: 1981-83 r.
Liczba wyprodukowanych egzemplarzy: 8583 szt.
Pojemność skokowa silnika: 2849 cm³
Liczba cylindrów: V6
Moc maksymalna: 130 KM (96,9 kW) przy 5500 obr./min
Długość x szerokość x wysokość: 4270 x 1850 x 1140 [mm]
Masa własna: 1144 g
Przyśpieszenie od 0 do 100 km/h: 8 s
Prędkość maksymalna: 225 km/h

Pierwszy prototyp DeLoreana DMC-12 powstał już w 1979 roku. Jego twórcą był John DeLorean, były wiceprezes General Motors, który marzył o stworzeniu własnego sportowego samochodu.

W 1975 roku powstał DeLorean Motor Company w Dunmurry na przedmieściach Belfastu, w Irlandii Północnej. Pierwsze szkice nowego modelu dostarczył słynny włoski projektant samochodów – Giorgetto Giugiaro. Tak naprawdę wykorzystał szkic samochodu, z którego zrezygnowało Porsche i w 1976 r. powstał model studyjny DSV (DeLorean Safety Vehicle).

Oficjalnie produkcja ruszyła w lutym 1981 r. Niestety samochód nie cieszył się popularnością i z uwagi na sporą konkurencję i kryzys na rynku amerykańskim szybko zakończono jego produkcję.

Co charakteryzowało ten model samochodu? Zdecydowanie: kształt, podwozie wykonane z włókna szklanego, unikalna barwa samochodu – karoseria powstała z niepolakierowanej, nierdzewnej stali oraz podnoszone do góry drzwi. Układ zawieszenia był autorstwa projektantów Lotusa Esprita, 5-biegowa skrzynia pochodziła z Renault, a umieszczony z tyłu silnik był wspólnej konstrukcji Peugeota, Renault i Volvo z lat 70.

Jak na sportowy dwuosobowy samochód kierowca i pasażer mieli komfortowe warunki do podróżowania. To wszystko zasługa Johna DeLoreana, który ze wzrostem ok. 2 metrów był bardzo wyczulony na punkcie wygody i przestrzeni w samochodzie.

Sława DeLoreana rozpoczęła się tak naprawdę w momencie, gdy jego produkcja została już zakończona – wszystko dzięki udziałowi w filmie „Powrót do przyszłości”.

Auto wstępnie wyceniano na 12 tysięcy dolarów, stąd jego nazwa DMC-12. Ostatecznie jednak z uwagi na kryzys naftowy oraz gospodarczy cena wzrosła do 28 tys. dolarów. Co ciekawe w 2015 roku w Niemczech na sprzedaż wystawiono jeden z ostatnich, wyprodukowanych egzemplarzy. Dzięki świetnej kondycji pojazdu ten prawie 30-letni samochód wyceniano na 56 900 Euro.

Właściciele tych oldtimerów mogą mieć spory problem z częściami karoseryjnymi, których ceny są bardzo wysokie. Z pozostałymi podzespołami jest lepiej, gdyż pochodzą z popularnych modeli produkowanych wielkoseryjnie i można je kupić w rozsądnych cenach.

Obecnie w Polsce jest około 11 sztuk tego samochodu.

Źródło:
https://pl.wikipedia.org/
www.moto.onet.pl
www.auto-swiat.pl