„Smart” lat pięćdziesiątych! Bardzo Małe Wydatki!
W 1955 roku BMW, które jako producent luksusowych samochodów napędzanych wielocylindrowymi (6 lub 8) silnikami miało coraz większe trudności z utrzymaniem się na rynku, rozpoczęło wytwarzanie pojazdu napędzanego jednocylindrowym silnikiem zaadaptowanym z motocykla. Model ten o nazwie ISETTA, pomimo marnych osiągów i dziwnego kształtu, znalazł nabywców i pomógł firmie przetrwać ciężkie czasy. Do momentu zakończenia produkcji tego modelu w 1963 roku wyprodukowano 161.728 egzemplarzy tego 2-miejscowego pojazdu.
Ponieważ Isetta przyjęła się na rynku w 1957 roku rozpoczęto produkcję nieco większego modelu o podobnym kształcie, napędzanego dwucylindrowym silnikiem również pochodzącym z motocykla. Model ten został oznaczony jako 600 od klasy pojemności skokowej zastosowanego silnika. Mocniejszy silnik umożliwił powiększenie nadwozia i przystosowanie go do przewozu czterech osób. Dwa przednie miejsca zajmowało się po odchyleniu przedniej ściany nadwozia wraz z kierownicą i deską rozdzielczą, podobnie jak miało to miejsce w Isettcie. Natomiast dostęp do tylnych miejsc był możliwy przez drzwi umieszczone tylko po prawej stronie nadwozia w tylnej jego części. Umieszczenie drzwi po jednej tylko stronie powodowało również niesymetryczne rozmieszczenie okien bocznych. Z lewej strony było to praktycznie jedno okno na całej długości nadwozia, składające się z dwóch szyb, tylnej uchylanej i przedniej przesuwanej do tyłu co umożliwiało „otwarcie” okna przy miejscu kierowcy. Natomiast z prawej strony były cztery szyby, okno po stronie pasażera z przodu wykonane z dwóch szyb, z których przednią można było przesuwać. Otwarte w ten sposób okno było jednak około dwa razy mniejsze niż od strony kierowcy szyba w uchylnych drzwiach oraz trójkątna szyba w tyle nadwozia za krawędzią drzwi. Wszystkie szyby boczne były płaskie, natomiast szyba czołowa i tylna były gięte.
Czołowe drzwi odchylane na zawiasach umieszczonych po lewej stronie obramowane były w dolnej części oraz po bokach do wysokości reflektorów chromowanym zderzakiem, w który zostały wkomponowane przednie kierunkowskazy. Tylny zderzak również chromowany miał standardowy kształt bez żadnych dodatków. Na tylnej pokrywie umieszczono wloty powietrza do komory silnika, dodatkowe mniejsze wloty powietrza, obramowane ozdobną listewką, były umieszczone na bocznych, tylnych częściach nadwozia na wysokości tylnych lamp.
Cały zespół napędowy był umieszczony z tyłu. Napędzane były koła tylne. Zaadoptowany z motocykla silnik dwucylindrowy w układzie boxer miał obniżoną moc, z pojemności 582 cm3 uzyskiwał 19,5 KM przy 4.500 obr/min. Maksymalny moment obrotowy wynosił 3,9 kgm przy 3.000 obr/min. Silnik był chłodzony powietrzem za pomocą dmuchawy napędzanej bezpośrednio z wału korbowego. W porównaniu z motocyklem zmieniono również układ zasilania. W miejsce dwóch gaźników zastosowano pojedynczy gaźnik poziomy typu Zenith KL/P3. W układzie zasilania nie występuje pompa paliwa. Benzyna dopływa do gaźnika pod własnym ciężarem z umieszczonego nad silnikiem zbiornika o pojemności 23 litry.
Instalacja elektryczna o napięciu 12 V wykorzystywała elementy produkowane przez firmy BOSCH i Noris. Z silnika napęd był przenoszony za pośrednictwem suchego jednotarczowego sprzęgła sterowanego mechanicznie na czteroprzekładniową w pełni synchronizowaną skrzynię biegów zblokowaną z przekładnią główną i dalej na koła. Koła tarczowe posiadały ogumienie o wymiarze 5,20-10.
Nadwozie samochodu było umocowane na ramie rurowej w kształcie czworokąta z podłużnicami i poprzeczkami. Do ramy były też mocowane elementy zawieszeń oraz zespół napędowy. Zarówno przednie jak i tylne zawieszenie było typu niezależnego, rozwiązane jako wahacze podłużne ze sprężynami śrubowymi. Dodatkowo zastosowano teleskopowe amortyzatory hydrauliczne. Przekładnia kierownicza była typu śrubowego, wał kierowniczy łamany z przegubami i dodatkowo składany teleskopowo ze względu na umieszczenie na odchylanych czołowych drzwiach.
Hamulec zasadniczy hydrauliczny działał na wszystkie koła, dodatkowy hamulec ręczny mechaniczny na koła tylne. Hamulce typu bębnowego.
Wymiary pojazdu: rozstaw osi 1700 mm, rozstaw kół przednich 1220 mm, rozstaw kół tylnych 1174 mm, długość 2900 mm, szerokość 1400 mm, wysokość 1375 mm.
Ciężar własny pojazdu 550 kg.
Maksymalna prędkość około 100 km/godz, zużycie paliwa w granicach 4,5 – 6 l/100 km.
Przyśpieszenie 0-100 km/h: 58 s
Produkcja samochodu została zakończona w 1959 roku po wykonaniu 34.813 egzemplarzy, kiedy to rozpoczęto wytwarzanie modelu 700, który miał już wygląd normalnego samochodu.
Tekst oraz zdjęcia: Bohdan Mączyński
(veteran.pl)
