Rynek samochodów kompaktowych początku lat 70-tych obfitował w konstrukcje typu hatchback, które stały się niezwykle modne w Europie. Niemcy mieli swojego Golfa, o którym magazyny motoryzacyjne pisały dzień i noc. Francuzi zaskakiwali praktycznym Renault 5 oferującym wygodne podróżowanie i nowoczesną stylistykę karoserii. Anglicy także nie mogli pozostać w tyle – ich niewielka Fiesta I generacji zawojowała klientelą z Wysp, która bardzo chętnie parkowała pod swoimi domami nowego Forda tuż koło leciwego już Mini.


Zarząd Volvo przyglądał się całej tej sytuacji z boku i postanowił stworzyć coś na ten wzór. W przejętych przez koncern Volvo holenderskich zakładach DAF-a zaczęto myśleć nad wozem, którego konstrukcja wywodziłaby się z produkowanego tam niegdyś kompaktowego samochodu, którym był poczciwy DAF 66.


W taki właśnie sposób narodziło się Volvo 66. Pierwsze egzemplarze zjechały z taśmy fabryki Born w roku 1975. Warianty nadwozia nie rozpieszczały swoimi konfiguracjami, bowiem występowały tylko w dwóch wersjach – trzydrzwiowego kombi oraz dwudrzwiowego sedana. Na pierwszy rzut oka model 66 łudząco przypominał model DAF-a z 1972 roku. Volvo zaprzestało jednak produkcji małego coupe, które oferowały wcześniej holenderskie zakłady.


Śmiało można powiedzieć, że dla zachodniej części Europy samochód ten był niczym Trabant 601 dla bloku wschodniego. Nie różniły się one nawet dostępnymi wersjami nadwoziowymi! Tylnonapędowe samochody cechowały się bezstopniową skrzynią biegów CVT (Variomatic), jakże znaną ze słynnych wyścigów DAF-ów na wstecznym biegu.


Niezbyt bogato wyposażony wóz nadrabiał jednak pod względem bezpieczeństwa, które znacząco zostało poprawione przez Szwedów. Standardowo, na przód pojazdu dołączyły też większe zderzaki – symbol marki z tamtych lat. Na przednich kołach znalazły się też hamulce tarczowe.


Za jednostki napędowe odpowiedzialne było francuskie Renault, które oferowało swoje silniki do późniejszej serii Volvo 300. Najpopularniejszą odmianą była wersja 1.1 o mocy 47 KM. Niewiele czasu po rozpoczęciu produkcji jego moc zwiększono do 53 KM. W 1978 roku do wyboru była również nieco mocniejsza jednostka 1.3 dysponująca mocą 57 KM.


Niewielkie samochody nie osiągnęły niestety oszałamiającego sukcesu. Największe zyski ze sprzedaży odnosiły one w Wielkiej Brytanii. Łącznie powstało 106 tysięcy sztuk Volvo 66. Wozem, który zastąpił nieco wysłużoną już konstrukcję DAF-a było Volvo 340.


Zdjęcia: Car brochures&adverts, Volvo