Lamborghini Countach.
Produkowany przez włoską firmę Automobili Lamborghini S.p.A. w latach 1974 – 1990 Countach swoją stylistyką wyprzedał epokę i bardziej przypominał kosmiczny pojazd przyszłości niż samochód drogowy. Mimo upływu 40 lat od premiery nadal uznawany jest za „super samochód”.
Lamborghini Countach, podobnie jak Miura, której był następcą, został zaprojektowany przez Marcello Gandini w studio projektowym Bertone, które wyróżniało się oryginalnym designem swoich produktów. Nowy model wpisywał się w futurystyczne projekty Bertone – był szeroki i bardzo niski (1,07 m). Kanciasty kształt klina został wykonany prawie wyłącznie z płaskich elementów blachy, nawiązujących kształtem do trapezu.
Drzwi Countacha stały się znakiem rozpoznawczym wszystkich modeli Lamborghini – nożycowe, podnosiły i pochylały do przodu. Taki sposób otwierania został wymuszony zastosowaniem aluminiowej rurowej ramy podwozia (do tej pory montowanej tylko w samochodach wyścigowych) oraz bardzo wysokich i szerokich progów. Konwencjonalne drzwi po prostu nie mieściły się w tak ograniczonej przestrzeni.
Tradycyjny silnik Lamborghini V12 o pojemności 3,9 litra zamontowany wzdłużnie napędzał tylną oś. Countach zasilany był sześcioma gaźnikami Webera. Tylko modele przeznaczone na rynek amerykański miały montowany wtrysk paliwa Bosch K-Jetronic. Auto dysponujące mocą 375 KM osiągało prędkość maksymalną 316 km/h. Było bardzo trudne w prowadzeniu za sprawą wąskich kół. Countach borykał się także z problemem przegrzewania silnika. Powiększone wloty powietrza bezpośrednio na klapie zmniejszały widoczność, zmuszało to kierowców do wykonywania manewru zawracania z otwartymi drzwiami i obserwowania tyłu samochodu z głową wysuniętą na zewnątrz.
Najniższy współczynnik oporu i najwyższą prędkość maksymalną wśród modeli Countach miały dwa wyprodukowane prototypy – pierwszy został zniszczony podczas testów niezbędnych do uzyskania homologacji drogowej, drugi – w kolorze zielonym znajduje się w Muzeum Lamborghini.
Firma Ferruccio Lamborghiniego zmagała się z problemami finansowymi, a po nieudanym interesie ze sprzedażą traktorów do Ameryki Południowej w 1978 roku ogłosiła bankructwo. Firmę przejęli nowi właściciele i wprowadzono na rynek nowy model LP 400 (355 PS). Najbardziej radykalne zmiany wiązały się ze zmianą opon na szerokie Pirelli P7 i dodaniem nadkoli z włókna karbonowego, opcjonalnie proponowano też spojler, który poprawiał stabilność auta jednocześnie zmniejszając prędkość o 16 km/h.
W 1985 roku zaproponowano nabywcom Countach kolejne zmiany, tym razem dotyczyły jednostki napędowej – większa pojemność i cztery zawory na cylinder (quattrovalvole w języku włoskim). Gaźniki przeniesiono na górną część silnika w celu lepszego chłodzenia, co spowodowało wybrzuszenie klapy silnika i ograniczenie widoczności „tyłu” do zera. Niektóre elementy nadwozia wykonano z kewlaru.
W 1988 roku, w 25 rocznicę, wprowadzono na rynek odświeżony model z dużymi zmianami stylistycznymi nadwozia – Countach 25th Anniversary Edition, który do dzisiaj pozostaje najbardziej popularnym i wyrafinowanym modelem Lamborghini. Auto zostało zaprojektowane przez Horacio Paganiego i było produkowane do 1990 roku, kiedy to zostało zastąpione przez Lamborghini Diablo. Łącznie przez 16 lat wyprodukowano 2042 sztuk modelu Countach.
