Początek epoki lat sześćdziesiątych to czas, w którym wielu motoryzacyjnych gigantów zaczęło powoli odchodzić od szalonej stylistyki poprzedniej dekady. Niektóre z produkowanych wówczas samochodów znalazło się w okresie przejściowym między dwoma różniącymi się od siebie epokami. Niektóre marki pozostały jednak wierne tradycji „Jet style”, szczególnie w Stanach Zjednoczonych. Swoją premierę miał wtedy Dodge Polara, który jest tego doskonałym przykładem.
Dodge Polara – gdy styl idzie w parze z komfortem
Sprzedawany od 1960 roku gustowny samochód oferowano jako czterodrzwiowego sedana (również w wersji z hardtopem), kabriolet, kombi oraz w odmianie dwudrzwiowej z delikatnie zarysowanym hardtopem i większą szybą tylną. W jego stylistyce wciąż widoczne były nawiązania do epoki podboju i fascynacji kosmosem. Charakterystyczne płetwy tylne, choć wciąż na swoim miejscu, z dnia na dzień stały się bardziej subtelne. Masywne pozostały jednak zderzaki. Przedni posiadał opływowe „wąsy”, które łagodnie zachodziły na niewielką atrapę grilla w stylu „Fordward look”, z której słynęły również modele Plymoutha, Chryslera czy DeSoto. Nowoczesnym akcentem były też kasetowe klamki, które ukryte pod chromowaną listwą boczną zdawały się być niewidoczne dla oka.
Komfort na miarę 1960 roku
Konstrukcja Unibody (nadwozie samonośne) oferowała więcej miejsca we wnętrzu, które urządzono w niepowtarzalnym stylu. Urzekająca była już sama paleta jego odcieni i wykorzystanych w nim materiałów. Do budowy czteroramiennej kierownicy wykorzystano elementy z niemalże przeźroczystej masy, które mieniły się w promieniach słonecznych. Mnogość przełączników, pokręteł oraz schowanych pod cienkimi daszkami zegarów nie przytłaczała kierowcy, lecz potęgowała wrażenia zza sterów kilkumetrowego krążownika szos. Niektóre wersje wyposażano w obrotowe fotele przednie, które w wielu przypadkach potrafiły ułatwić wsiadanie do obszernego wewnątrz auta. Przytulnego klimatu dodawała też wykładzina dywanowa o długim włosiu.
-
- Choć sama kierownica nie należała do najmniejszych, manewrowanie samochodem było całkiem przyjemną czynnością.
-
- Sam prędkościomierz wygląda jak dzieło sztuki.
Dodge Polara i jego wyposażenie
Reprezentacyjny Dodge Polara korzystał z wielu nowoczesnych rozwiązań, które miały ułatwić jego właścicielowi codzienne użytkowanie auta. Jednym z nich była automatyczna skrzynia biegów TorqueFlite, której wbudowane w kokpit przyciski zmieniało się przy użyciu jednej ręki. Oczywiście dostępne były też wersje z manualną skrzynią. Prócz nowinek ze świata techniki, godne pochwały było też radio Music Master, które można było nastroić przy pomocy przycisków. Płynące z niego dźwięki docenił nawet najbardziej wybredny meloman.
Amerykańska niezawodność w czystej postaci
Bazowe modele wyposażano w silniki V8 o pojemności 5,9 litra, natomiast bardziej wymagający klienci mogli wybrać mocniejsze jednostki o pojemności 6,3 litra i mocy 330 KM. To właśnie dzięki nim Dodge Polara potrafił dostarczyć niezapomnianych emocji za kierownicą. Płynącą z prowadzenia przyjemność z jazdy potęgował też system wspomagania Constant-Control Power Steering, który opracowany został przez inżynierów Chrysler Corporation.
-
- Tyle „płetwy” kończyły się wcześniej, niż tylne błotniki.
-
- Czyż to rozwiązanie nie jest piękne?
Co było dalej?
Po debiucie w 1960 roku Dodge Polara przeszedł szereg widocznych zmian, które dostosowywały go do zmieniających się trendów. W 1962 roku model przeszedł pierwszy poważny lifting, który podkreślał przejście marki w stronę bardziej zachowawczej, lecz nadal eleganckiej estetyki. Popularny w USA, jak i Kanadzie wóz przetrwał w produkcji do roku 1973, kiedy zastąpił go Dodge Monaco. Przez ponad 10 lat swojej obecności na rynku Polara stała się jedną z ikon amerykańskiej motoryzacji, będąc jednocześnie uczestnikiem dynamicznych przemian w branży samochodowej. Samochód do dziś pozostaje cenionym klasykiem, który przypomina o złotych latach amerykańskich krążowników szos.
Oto podstawowe dane techniczne Dodge Polara z 1960 roku:
Silniki:
Dodge Polara oferowała kilka opcji jednostek napędowych, wszystkie V8:
- 361 cu in (5.9 L) V8:
- 383 cu in (6.3 L) V8 „Ram Induction”:
Napęd:
- Napęd na tylne koła (RWD).
Skrzynia biegów:
- Automatyczna TorqueFlite 3-biegowa, z charakterystycznym wybieraniem biegów za pomocą przycisków na desce rozdzielczej.
- Manualna 3-biegowa skrzynia biegów (rzadziej spotykana).
Wymiary:
- Długość: ok. 5 540 mm (218 cali).
- Szerokość: 2 029 mm (79.9 cali).
- Rozstaw osi: 3 099 mm (122 cali).
Masa własna:
- Około 1 800–2 000 kg, w zależności od wersji nadwozia.
Zawieszenie:
- Przód: Niezależne, z drążkami skrętnymi i amortyzatorami teleskopowymi.
- Tył: Sztywna oś na resorach piórowych.
Hamulce:
- Bębnowe na wszystkich kołach, ze wspomaganiem jako opcją.
Osiągi:
- Przyspieszenie 0–100 km/h: ok. 8–10 sekund (w zależności od silnika).
- Prędkość maksymalna: ~180 km/h dla mocniejszych wersji.
Wersje nadwozia:
Zdjęcia: Krystian Tomala
Źródła dodatkowych informacji: archiwalne materiały prasowe Dodge
