Subskrybuj

Aero

Ogólne informacje

Siedziba firmy w latach 1929-1947
Aero, Továrna Letadel
Praga – Vysocany
Czechosłowacja

Stowarzyszenia
Aero Interessengemeinschaft International
Reprezentant: Michael Strauch
Bergstr. 1, 97204 Markt Höchberg
Tel. 0931/49844
Fax 0931/400047
E-Mail: [email protected]

Aero Car Club Praha z.s.
Arbesovo náměstí 1, 150 00 Praha 5
Czechy
http://www.aerocarclub.cz/

Aerovkář – czasopismo
Karel Šebesta
tel.: 720 400 598
e-mail: [email protected]

Autoveterán klub AERO
J. Kollára 706/8, 018 51 Nová Dubnica
tel. 0905 603 599
[email protected]
http://www.auto-aero.sk/main.php?page=7

Aero-Auto – strona internetowa
http://www.aero-auto.com/
redaktor: Stepan Zapadlo
kontakt: [email protected]
e-mail: [email protected]
Kraj: Czechy

Historia marki

11 stycznia 1919 r., z inicjatywy trzech osób: dr Vladimira Kabeša, Vladimira Kouřila, inż. Karla Merta powstała w czechosłowackiej Pradze firma Aero. Głównym jej zajęciem był montaż, naprawa i konstruowanie samolotów. Dziś, jest to innowacyjne i wielkie przedsiębiorstwo, należące do pierwszej klasy lotnictwa. Kiedy w latach 20-tych XX w. firma przeżywała swój rozwój zainteresowała się także projektowaniem i produkcją samochodów, oczywiście, pod nazwą Aero.
Pierwszy model – Aero 500 zaprezentowano w 1929 r. Wyposażono go w jednocylindrowy silnik typu dwusuw o pojemności 499 cm3. Kolejne prace nad pojazdem przyczyniły się do jego rozwoju i poprawy wydajności. W ciągu kilku lat na rynku motoryzacyjnym pojawiły się modele z mocniejszymi silnikami dwucylindrowymi z pojemnością: 662, 750, 1000 cm3 oraz bardziej nowoczesnymi rozwiązaniami technicznymi. Najpopularniejszy ówcześnie był roadster ze składanym dachem, a także luksusowe coupe (faux-cabrio) z nieusuwalnym dachem. Wszystkie wersje karoserii dostępne były w wariancie miejsc dwa plus jeden.

Już wtedy Aero odnosiło sukcesy sportowe. Wielkie zasługi firma zawdzięcza Bohumilowi Turkowi, kierowcy który przyczynił się do promocji marki. Trasę, długości 4900 km tj. Praga-Brześć-Praga-Hamburg-Praga, pokonał w 184 h i 35 minut. Czynu tego dokonał bez jakiejkolwiek awarii i ze średnią prędkością 26,6 km/h. W 1934 r. Turek zajął 9. miejsce w Rajdzie Monte Carlo.

W tym samym roku rozpoczęła się budowa Aero 30 z przednim napędem. Zastosowany w nim silnik o pojemności 998 cm3 i mocy 30 KM pozwalał osiągnąć maksymalną prędkość do 110 km/h. Samochód był bardzo elegancki, w trzech głównych typach nadwozia: pięciomiejscowy roadster standard, trzyosobowy samochód terenowy sport i zamknięty sedan. Później dodano wariant roadstera – kabriolet. Ostatni model, Aero 50, wprowadzono w 1936 r. i jego produkcja potrwała do 1947 r.
Po II wojnie światowej tradycje kontynuowano dzięki fabryce Jawa, która opracowała model Aero Minor II, na podstawie projektu Jawa Minor. Ten czteroosobowy samochód z dwudrzwiowym nadwoziem o pojemności 615 cm3, produkowano od 1946 do 1951 r. Łącznie powstało ponad 14000 tego modelu. Aero Minor II doskonale spisywało się także w długich podróżach. Udowodnił to František Alexander Elstner, słynny podróżnik w 1947 r. pokonując nim trasę 17 000 km z Pragi przez Saharę do Cotonou i z powrotem.

Obecnie Aero znajduje się w posiadaniu wielu kolekcjonerów na całym świecie i podziwiać je można w czeskich muzeach motoryzacyjnych, m.in.: Muzeum Miasta Rožmitál pod Třemšínem, Muzeum Motoryzacji w Znojmo, Auto-Moto-Museum Autogaleria Vitvar w Novej Pace, Auto Muzeum we Vratislavicach nad Nisou, Regionalne Muzeum w Vysokém Mýtě, Muzeum Veteran Arena w Olumuncu, a także w: Muzeum w Belgradzie (Serbia) i Lane Motor Museum in Nashville (USA).

Dane techniczne, historia